شهر من گم شده است

پشت دریا شهری است، قایقی باید ساخت

شهر من گم شده است

پشت دریا شهری است، قایقی باید ساخت

درباره بلاگ
شهر من گم شده است

توی این عصری که مردم با وجود فضاهای مجازی و دسترسی همه به اونها احساس عکاس بودن، نویسنده بودن و روشنفکر بودن دارن، دست به قلم بردن من نه تنها چیزی رو از این دنیا کم نمی‌کنه بل کم زیاد هم کرد!
.
.
.
اینجا حکم خط خطی‌های یک دختر بچه سه، چهار ساله را دارد؛ شاید هم روزی ونگوکی، پیکاسویی، چیزی از آب درآمد.

آخرین مطالب
۰۱ ارديبهشت ۹۶ ، ۲۳:۳۱

زیبا

صحبت از مراقبت و زیبایی بود، صحبت از نگرانی دخترا و خانم ها از احساس عدم زیباییشون بود، صحبت از این بود که چیکار کنیم قشنگ باشیم! تا کجا باید این نگرانی ادامه پیدا کنه؟! چه میزانش خوبه و از چه حدی که بگذره به وسواس تبدیل میشه!

+  من از این مراقبتها خوشم میاد، خوبه که آدم حواسش به خودش باشه، نه فقط ظاهرش بلکه لباسهاش، خوبه که آدم دنبال قشنگیها بره، انگار هنوز زنده س، نفس میکشه، نشاط داره. اینکه از صبح تا شب با ظاهر ژولیده پولیده تو جامعه ظاهر بشی و یا اصلا نه، توی خونه شلخته وار سر کنی اصلا قشنگ نیست، بقیه تا ما رو میبینند باید حالشون بهتر بشه، امید به زندگی پیدا کنند نه اینکه تازه از همه چی حالشون بد بشه. مهم تر از همه اینها اینه که هر کسی به خودش احترام بذاره و برای خودش شیک و قشنگ باشه؛ اینطوری حتی توی خلوتش هم اجازه نمیده شلختگی و عدم آراستگی بهش غلبه کنه. آراسته بودن، تمیز بودن، رنگی بودن اما با مدام مراقب وزن و پوست و چروکهای صورت بودن و این چیزا فرق داره، خود مراقبتی چیز خیلی خوبیه که اگر نباشه اصلا قشنگ نیست ولی یه وقتایی از حد میگذره...

_  یعنی چی؟ یعنی میگی آدم نباید حواسش به ظاهرش باشه؟

+ خب چرا! از اولش هم گفتم که باید حواسش باشه، ولی من از این عین هم شدن آدمها میترسم، معیارهای زیباییمون مشکل داره، ظاهر طبیعی خودمون مگه مشکلش چیه که تن به هر عمل زیبایی میدیم؟ اینا به درک این میل آدمها و مخصوصا خانوم ها به همیشه جوون بودن دیگه چه مَرَضیه، خب پیر شدنم جزوی از زندگیه...

+_خُب دوست ندارن زشت بشن، دوست دارن همیشه قشنگ بمونن

+ ولی به نظر من چروک های آدمها، موهای سفیدشون خیلی قشنگه!

_ جدی میگی؟

+ خُب آره! وقتی تو کسی رو دوست داری، همه چیزش برات قشنگ میشه، وقتی تو تصمیم گرفتی با یکی تا آخر زندگی کنی، تو اوج جوونی و زیباییش باهاش بودی، میپذیری که بالاخره اونم یه روز پیر میشه، موهاش سفید میشه، صورتش چروک میشه، پوستش دیگه اون شفافیت سابق رو نخواهد داشت، چه میدونم چاق میشه...

_ خب اینا کجاش قشنگه؟

+ کجاش قشنگ نیست؟ همه اینها داره تداوم یک عشق در گذر زمان رو نشون میده، هر چروک که روی صورت کسی که دوستش داری بیفته، نشون میده چند وقت و چند سال این دوستی قدمت داشته، به نظرت قشنگ نیست؟

_ برام جالبه که یه همچین طرز فکری داری!

+ ببین آدمها باید همیشه به فکر سلامتی جسم و روحشون باشن، تو هر سن و سالی که هستن باید به ظاهرشون هم توجه داشته باشن ولی بعضی وقتا این توجه بیش از حد آدمها به ظاهر باعث شده که از باطنشون غفلت کنن. بعدش هم ظاهر و زیبایی مال اولشه تو وقتی کسی رو دوست داشته باشی و باهاش ادامه بدی هر چقدر که بگذره اون فرد برات زیباتر میشه اگه سیرت زیبایی داشته باشه، هر چی با درونیاتش بیشتر آشنا بشی در نگاهت قشنگ تر به نظر میرسه.

_ ولی الان کمتر کسی به اخلاقیات و زیبایی درونی آدمها اهمیت میده.

+ ما به بقیه چیکار داریم بیا خودمون اینطوری فکر نکنیم، بیا هر روز که میگذره و به خودمون رو توی آینه نگاه میکنیم تا اوضاع ظاهرمون رو بررسی کنیم یه نگاهم به دلمون بیاندازیم.

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی