دروغ چرا؟!
دروغ چرا، امسال ذوق من برای شروع ماه رمضان بیشتر از شروع بهار است؛ برایم مهم بود که تا قبل از شروع ماه خدا، همه جای خانه مان تمیز و مرتب باشد...
دروغ چرا، قرنطینه مرا افسرده نکرده، چون من به در خانه ماندن عادت دارم. مثلا سالهای کنکور کارشناسی و یا ارشد ماه ها در خانه میماندم و پیش می آمد که یک هفته از خانه بیرون نروم...
این روزهایی که شاید به اجبار، محبوس در خانه شده ایم موجب شده که ذهنم متمرکزتر شود و انگار بیشتر از قبل به اینکه کجای این زندگی هستم فکر میکنم، انگار باعث شده که توجهم به عزیزانم بیشتر شود...
امسال دومین ماه رمضانی است که ما در خانه مشترکمان هستیم و من این ماه رمضان را دوست تر دارم چون همین شرایط به ظاهر بد باعث شده که همسرم بیشتر در کنارم باشد و دیگر از ساعتهای طولانی کار و ماموریت خبری نیست و همه اینها را به کرونا مدیون هستم...
حالم این روزها بهتر است...
پ.ن: این مطلب رو قبلا شروع ماه رمضان، توی یکی از دفترام نوشته بودم که بیام بنویسم توی وبلاگم ولی فرصتش نشده بود و جالبه که بدونید حال الانم با حال این مطلب به اندازه تفاوت زمینه تا آسمون...
