بیا

در این فصل تنهایی و غربت تمام دلخوشی ام این است که در هوایی تنفس میکنم که تو در آن دمیده ای...

در کوچه و خیابان به این امید قدم برمیدارم که شاید روزی از آنجا گذر کرده باشی..

و من پایم را در جای پای تو بگذارم...

وه که چه روزی باشد آن روز...

پ.ن: روایت است که سلمان چون در پشت سر مولا علی قدم برمیداشت پا جای پای حضرت میگذاشت.

نوشته شده در تاریخ 94/8/14