۲۸ شهریور ۹۸ ، ۱۰:۲۲
زندگی
زندگی اینطوریه؛
گاهی انقدر دوست در کنار خودت داری که حتی فکر اینکه یه روزی برسه که تنهایی توی گلوت باشه و تو رو به حالت خفگی دربیاره برات یه چیز خنده داره! گاهی هم از شدت تنهایی نمیدونی به کی و چی پناه ببری و هیشکی رو نداری که بتونی باهاش دو کلمه دوستانه صحبت کنی.
زندگی اینطوریه؛
گاهی به خاطر شادی و سلامتی خودت و خانواده و اطرافیانت نمیدونی چطور شکر خدا رو به جا بیاری و گاهی غم و ناراحتی جای همه حسهای خوب زندگیت رو میگیره.
گاهی انقدر سرت شلوغه که فرصت پلک زدن هم نداری، بعضی وقتای دیگه هم بازم کلی کار داری ولی حوصله و انگیزه ای برای انجامشون نداری.
گاهی روزها و ساعتهات پر از شلوغیه و رفت و آمده و گاهی هم شاید روزها بگذره و تو هیچ آدمی رو نبینی.
.
.
.
۹۸/۰۶/۲۸